Zachęcamy do zapoznania się ze stanowiskiem „Ubóstwo a przemoc” przygotowanym po pierwszym spotkaniu Grupy Partycypacyjnej, które odbyło się w ramach projektu „Porozmawiajmy o ubóstwie i wykluczeniu społecznym”.
W dokumencie znajdują nie tylko mocne argumenty za tym, żeby nie utożsamiać ubóstwa z przemocą, ale też głosy wskazujące jak przemoc może przyczyniać się do ubożenia. Dlaczego w naszym społeczeństwie tak mocno zakorzenione jest przekonanie o istnieniu „podkultury biedy” negującej normy współżycia, dlaczego tak łatwo ulegamy stereotypom na temat kondycji moralnej osób wykluczonych?
Członkowie Grupy Partycypacyjnej w swoim stanowisku wskazują na liczne powody takich uproszczeń, apelują do ich odrzucania i zauważenia jak przyczyniamy się do systemowej, kulturowej i instytucjonalnej przemocy, która wzmacnia społeczne podziały i wręcz generuje ubóstwo.
„Profilaktyka zachowań przemocowych powinna być priorytetem w edukacji szkolnej”
– to jeden z wniosków zawartych w stanowisku poparty przykładami nieumiejętności radzenia sobie z sytuacjami kryzysowymi osób dorosłych.
„Pandemia nie spowodowała większej skali przemocy, ale stała się swoistym akceleratorem już istniejących jej symptomów” ten wniosek może wydawać się nieco dyskusyjny, ale warto – zapoznając się z dokumentem – zastanowić się nad jego słusznością. Z pewnością nie wzbudzi kontrowersji rekomendacja, że nawet w pandemii nie można pomagać rodzinie w kryzysie w trybie on-line. „Specjaliści, których obecność w środowisku rodzinnym osób zagrożonych wykluczeniem jest niezbędna np. kuratorzy, asystencji rodzinni, pracownicy socjalni powinni być zobowiązani do regularnego odwiedzania rodzin bez względu na stan epidemiczny”
– apelują członkowie Grupy Partycypacyjnej. Przemocy nie byłoby bez sprawców przemocy, oddzielenie czynu od człowieka i dawanie szansy na zmianę zachowań stanowi kolejny postulat zawarty w stanowisku.
Zapraszamy do lektury!
Stanowisko Grupy Partycypacyjnej „Ubóstwo a przemoc”
